Laatste weekje...

Dag trouwe volgers,

Bij deze de laatste update van onze vakantie, getypt vanuit Nederland, snik snikker de sniksnik. Veel personen hebben we al gezien of gesproken maar het verhaal is voor ons ook een beetje een update zodat we over een aantal weken/maanden/jaren nog eens onze avonturen kunnen terug lezen. Want ons (mijn) geheugen laat ons nog weleens in de steek.

Maandag 13 januari, zoals eerder vermeld in ons verhaal vertrekken we bij tante Jo om ons avontuur voort te zetten in de Grampians. Ook dit is weer een National Park met de gebruikelijke bergen, bossen, riviertjes, meertjes enz. Het verschil dit keer was echter dat het erg warm begon te worden en dat er ongelofelijk veel irritante, pesterige k*t klere vliegen zaten, whaaaaa. Om gek van te worden, ze gaan op je neus zitten, je jaagt ze weg, maken een rondje om je hoofd om vervolgens op het zelfde plekje terug te gaan irriteren. En dan niet 1, nee als het kan met zijn allen tegelijk!!
Ondanks deze storende factor maken we er toch het beste van (gelukkig gaan vliegen ook slapen). Deze keer moeten we een camping permit hebben om op een 'free' campsite (Smiths Mill $ 19,80 unpowered) te staan, waar we weer een klein kampvuurtje maken (op een toegestane plek) en vullen de avond met een hapje en een drankje bij de camper.

Dinsdag 14 Januari rijden we nog door in de Grampians waar we hier en daar weer even stoppen om bij enkele look outs te kijken. We willen nog een stuk over de great oceaan road rijden waardoor we dus ook nog een stukje door moeten kachelen. Zoals eerder gemeld hebben we absoluut geen probleem om hier rond te rijden, dus dat geldt ook weer voor de Grampians. Aangezien het een zeer warme dag was, stoppen we in de middag in Warrnambool, een stadje aan de zee. We vinden weer een camping (Surfside Holiday Park $ 56 powered), ook aan de zee, ideaal denken we. Zodra we uitstappen zijn de bekende vliegen weer aanwezig, we besluiten dus vlug onze zwemkleren aan te doen en haasten ons naar de zee, en hopen ze niet meer tegen te komen. We kregen een beetje gelijk: de ‘dikkere’ variant van de vliegen had zich laten vervangen door een soort van zandvliegen. Heel kleine vliegen, die wel eens waar minder irritant waren maar meer met zijn allen de aanval zochten. Na een 10 meter lopen zitten er zeker 30 stuks van deze jeukerige vliegen op je lichaam, we hadden ons goed ingesmeerd dus ze beleven ook lekker aan je lichaam plakken. We gooien onze handdoek op het zand en spurten de zee in om de vliegen van ons te ontdoen, bah. We proberen nog eens terug op het strand te gaan liggen, maar we vinden het gewoon niet te doen. Hierdoor kunnen we niet relaxt gaan liggen maar moeten we continu tot onze knieën in de zee staan om een beetje te kunnen afkoelen en geen last te hebben van die pleuris beesten. ’s Avonds frissen we ons op om nog even het stadje in te lopen, het is er vrij rustig en na een terrasje en een potje poolen kijken we nog even prison break en gaan lekker slapen.

Woensdag 15 januari worden we wat vroeger wakker aangezien de zon snel op ons campertje schijnt en we merken al dat het een heet dagje gaat worden. We gaan dus weer vlug rijden zodat we weer van onze airco kunnen genieten. Inmiddels zijn we aangekomen op de Great Ocean Road en de naam zegt het al: het is (alweer) een schitterende weg langs de oceaan. We stoppen regelmatig om te genieten van de rots partijen aan de zee, onder andere de welbekende 12 apostelen.
We stoppen na aardig wat km bij Johanna Beach, we vonden het een toepasselijke naam om hier een nachtje door te brengen op een free campsite aan de zee. Buiten bij het campertje is het niet uit houden ivm de vliegen, op het strand is het gelukkig wat minder, echter wordt er gewaarschuwd dat je er niet mag zwemmen, er is een zeer sterke onderstroom, rots partijen en te hoge golven. Er zijn wel wat surfers aanwezig die weer gebruik maken van de hogere golven maar buiten dat is het erg rustig op het strand.
Na een mooie zonsondergang te hebben gezien gaan we terug naar het campertje. Gelukkig koelt het iets af en zijn de vliegen ook weer gaan slapen. Het is ons laatste nachtje in het buitengebied van Australië, en bij Johanna Beach vonden we dat een mooie afsluiter.

Op donderdag 16 januari is het inmiddels de vierde of in ieder geval zeker de derde dag van 40 graden plus, zeer heet, met gevolg dat het overal ook erg droog is. Er wordt langs de wegen vanaf dinsdag overal aangegeven dat er total fire ban is. Dit komt er op neer dat er nergens vuurtjes gemaakt mogen worden of iets wat er toe kan lijden dat er grote branden kunnen ontstaan. Op de radio horen we dat er al grote bosbranden woeden (onder andere in de Grampians, waar op de dag dat we vertrokken branden zijn ontstaan), het is dus wel serieus geworden.
Inmiddels zijn we in Melbourne aangekomen waar we, bewust naar een camping (Melbourne BIG4 Holiday Park $ 46,80 powered) hebben gezocht met zwembad. Hier geen vliegen, whoeeeehieeee, onze middag is dus al helemaal goed. Liggend aan het zwembad merken we hoe heet het is. We moeten om de vijf minuten in het water springen om het een beetje uit te kunnen houden in de schaduw.
’s Avonds sluiten we onze laatste avond af in een paar kroegen in het centrum van Melbourne, een gezellige avond waarbij we de stad ook een beetje verkend hebben.

Vrijdag 17 januari; onze laatste dag in Australië. Ook de dag dat we onze camper in moeten leveren en ook weer een hete dag (44 graden). We rijden eerst naar het vliegveld om onze backpack in een locker ruimte op te slaan, hoeven we die in ieder geval niet heel de dag mee te sjouwen, vervolgens leveren we ons busje in en via wat omwegen zijn we weer in het centrum van Melbourne. We maken de dag vol met het proberen te ontwijken van de hitte door regelmatig ergens binnen te lopen waar airco is en toch nog wat te genieten van de stad. We komen er wel achter dat het voor ossies ook heet is, ‘One more day in Hell’ koppen de kranten, zaterdag zou de temperatuur terug springen naar 22 graden. We sluiten af met onze laatste biertjes en gaan tegen de avond terug naar het vliegveld.
De reis verloopt helemaal volgens planning, nadat we opgestegen zijn eten we wat en pakken onze slaappilletjes. Nog nooit eerder ingenomen maar ze werken, we liggen allebei zeker 8 uur 'plat'.

Al met al hebben we een heerlijke vakantie gehad, weer heel anders als de vorige twee reizen. Met name door het eigen vervoer, het kamperen en omdat het een westers land is.
Vooral het eerste gedeelte hebben we veel ondernomen, het skydiven, snorkelen en bergbeklimmen voorop. Maar ook de natuur (o.a. whitsunday islands, national parks, great barrier reef) was echt heel mooi. Daarna hebben we meer in de auto gezeten maar niet minder genoten, Sydney, familie, Great Ocean Road en het kamperen, super. Nu sparen voor de volgende reis want ons geld is helemaal op.
Bedankt voor het volgen en tot de volgende reis!!

Groeten Johan en Hannah

Ps. Bij het vorige verhaal zijn nu ook foto’s geplaatst. En bij het verhaal Happy Newyear zijn er nog een paar bijzet.